Ten obrazek mówi wszystko o Lewandowskim. Pena się nie popisał

Dwanaście goli w samej lidze, czternaście razem z Ligą Mistrzów, 36 lat na karku. Drugiego takiego, jak Robert Lewandowski nie ma. Imponuje zdrowiem, formą i statystykami. W Barcelonie jest niezawodny, a mecz z Sevillą (5:1) dobitnie to potwierdził. Jak trzeba było, to i w obronie pomógł

Był w składzie – a patrząc na problemy zdrowotne po meczu z Chorwacją i kadrowe braki Barcelony to już dużo. Wykorzystał rzut karny – czym uspokoił mecz. Przytomnie zagrał na wolne pole do Lamine Yamala – napędzając drugą bramkową akcję, która przygasiła Sevillę. Strzelił też gola na 3:0 – najbardziej dla niego charakterystycznego, pokazującego w jak dobrej jest formie. Znów był perfekcyjnie ustawiony w polu karnym, uniknął spalonego, a piłka kopnięta przez Raphinhę wręcz trafiła go w nogę, więc bez przyjęcia, samym trąceniem, skierował ją do bramki. A gdy wydawało się, że w jednej połowie napastnik więcej zrobić już nie może, to przydał się tuż przed swoją bramką, blokując jeden z nielicznych strzałów rywali. Robert Lewandowski jest w Barcelonie po prostu niezawodny – dwa gole strzelił, trzeciego wypracował, a utracie jednego zapobiegł.

Można zachwycać się całością – kolejnym dubletem, dwunastoma golami po dziesięciu kolejkach, dwukrotnie większą liczbą bramek od drugiego w klasyfikacji strzelców Kyliana Mbappe. Ale można też skoncentrować się na szczegółach – choćby na wyczuciu, jakim wykazał się przy golu na 3:0. Samo wbicie piłki do bramki wydawało się już proste, bo wszystko, co najtrudniejsze Lewandowski zrobił chwilę wcześniej. Gdy Raphinha zbierał się do uderzenia, Polak był jeszcze schowany w gąszczu piłkarzy tuż przed bramką Sevilli, ale w porę cofnął się o półtora metra i idealnie wkleił między obrońców. Dotknął piłkę, zdobył bramkę, ale zanim zaczął się cieszyć, nerwowo spojrzał na sędziego liniowego. Nie mógł być pewny, że uniknął spalonego. Zdecydowały centymetry, ułamki sekundy. Zadziałał instynktownie. I instynkt znów go nie zawiódł. Trudno o lepszy przykład bycia w znakomitej formie