Nie żyje Leszek Szaruga

Gdy tak siedzimy nad bimbrem / Ojczyzna nam umiera / Gniją w celach koledzy / Wolno się kręci powielacz / Drukujemy ulotki / O tym że jeszcze żyjemy / Grozi nam za to wyrok / Dziesięciu lat więzienia / Gdzieś niedaleko / Patrol jednego z nas zatrzymał / Pijemy jego zdrowie / W więzieniu to mu się przyda” – śpiewał słowami Leszka Szarugi Przemysław Gintrowski w 1982 roku

Nie żyje Leszek Szaruga. Pod takim nazwiskiem znany był Aleksander Wirpsza. Poeta, pisarz, tłumacz poezji niemieckiej, rosyjskiej i ukraińskiej, a także wykładowca uniwersytecki, redaktor, krytyk literacki i eseista. Miał 78 lat. O jego śmierci poinformowała Radiowa “Dwójka”. Jego teksty śpiewał m.in. Przemysław Gintrowski.

Nie żyje Leszek Szaruga. Kim był
Aleksander Wirpsza urodził się 28 lutego 1946 w Krakowie jako syn poety Witolda Wirpszy oraz Marii Kureckiej, tłumaczki i pisarki. Pseudonim, którego konsekwentnie używał od 1968 roku, zaczerpnął z “Robaków” Marka Nowakowskiego. Innych – “Jan Krajnik” i “Krzysztof Powoski” – używał w czasie współpracy z sekcją polską Radia Wolna Europa (1987-1990) gdy mieszkał w Berlinie Zachodnim

Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Był redaktorem pism wydawanych w drugim obiegu, m.in. w “Wezwaniach” i “Pulsie”. Współpracował z sekcjami polskimi BBC oraz Deutsche Welle oraz czasopismami emigracyjnymi. Publikował w paryskiej “Kulturze”. Pracował w “Nowej Polszy” i “Przeglądzie Politycznym”.

Opublikował powieści, m.in. “Zdjęcie” (2008), “Podróż mego życia” (2010) i “Dane elementarne” (2014). Wydał tomy poetyckie “Wiersze” (1980), “Nie ma poezji” (1981), “Czas morowy” (1982), “Przez zaciśnięte zęby” (1986), “Mgły” (1987), “Po wszystkim” (1991), “Klucz od przepaści” (1994), “Skupienie” (1996), “Każdy jest kimś” (2000), “Panu Tadeuszowi” (2001), “Mówienia” (2004), “Życiowy wybór” (2006), “Blag” (2008)